Irys bródkowy Going My Way granatowo-biały
Iris barbata

Irys bródkowy Going My Way granatowo-biały Iris barbata Kosaciec - Irys bródkowy odmiany Going My Way jest jedną z najbardziej popularnych bylin rabatowych. Pięknie wygląda w dużych grupach ogrodowych. Idealnie nadaje się również na kwiat cięty.
Irys Going My Way ma wspaniale kontrastujące ze sobą barwy granatu i bieli. Osiąga wysokość 70cm. Kwitnie na przełomie czerwca i lipca.
Jest mało wymagający. Obficie kwitnie w miejscach słonecznych ale może też rosnąć w półcieniu, w którym jego kwitnienie będzie nieco dłuższe. Wymaga gleby przepuszczalnej i raczej suchej. Jest rośliną zimującą.

SZCZEGÓŁOWY OPIS

Rodzaj rośliny: roślina cebulowa należąca do rodziny kosaćcowatych.

Zastosowanie: Irysy sadzi się na barwnych rabatach oraz w nasadzeniach bylinowych. Najładniej wyglądają w grupach, szczególnie na rabatach w stylu wiejskim.

Kwiaty: o płatkach górnych tworzących kopułę i płatkach dolnych odgiętych w dół i zaopatrzonych u nasady w pasemko żółtych, pomarańczowych lub białych włosków - tzw. bródkę. Na jednym pędzie znajduje się kilka pąków. Oferowana odmiana ma kolor granatowo-biały.

Kwitnienie: czerwiec-lipiec.

Owoce: wielonasienna, bordowa torebka długości 4–7cm. Nasiona wielkości 7–8 mm, obustronnie spłaszczone.

Liście: dekoracyjne, żywo zielone, szerokości 1–3cm, długości do 1m. Kępy wąskich, żywo zielonych, wyprostowanych liści irysów nigdy nie szpecą ogrodu.

Wielkość: od 70cm do 80cm wysokości.

Pokrój: wysmukły, stojący.

Odległość cebul/kłączy przy sadzeniu: 20-25cm.

Głębokość sadzenia cebul/kłączy: 10-12cm.

Wykopywanie cebul/kłączy: nie wykopuje się, zimuje w glebie.

Stanowisko: słoneczne, ale rosną też bardzo dobrze w lekkim cieniu.

Warunki glebowe: żyzne podłoże o obojętnym odczynie. Doskonałym podłożem z pewnością będzie miejsce bogate w rozłożony już, zeszłoroczny obornik.

Odporność na warunki zimowe: Irysy zostawiamy na zimę w ziemi. Mniej odporne odmiany, należy przykryć w trakcie większych mrozów. Przykrywać można liśćmi, słomą lub otuliną.

Odporność na choroby i szkodniki: Irysy są często atakowane przez larwy drutowców, które poza wygryzaniem długich kanałów w kłączach i u nasady pędów, infekują również rośliny mokrą zgnilizną kłączy. Podobne zniszczenia wywołuje rudnica cebulówka. Liście irysów niszczą żerujące na nich larwy giętwy kosaćcowej.

DODATKOWE WIADOMOŚCI

Rośliny pozostawia się na kilka lat w tym samym miejscu i dopiero, gdy są nadmiernie zagęszczone trzeba kłącza wykopać, podzielić i przenieść do świeżo przygotowanej gleby.
Dzielenie przypada po kwitnieniu, w drugiej połowie lata lub wczesną wiosną.
Kłącza sadzi się poziomo, niezbyt głęboko, co 30-50cm.
Idealnie Irysy nadają się na kwiaty cięte, lub do wykorzystania jako wyższe piętro ponad łanami roślin okrywowych lub niskich sezonowych.
Niższe gatunki natomiast idealne są do ogródków skalnych w towarzystwie innych roślin lubiących suche i nasłonecznione miejsca.

NA FOTOGRAFII